Verslag 25 mei

Gisterenavond gingen Denise, Mark, Ton en ik naar de sauna en stoombad. Dit was heerlijk warm zodat we lekker gingen zweten. Daarna zijn we naar de bar gegaan met Oegandese mensen die in het hotel werken. Gezellig dansen en we zijn nog dubbel zoveel gaan zweten. Ook Joost en Gerrit gingen helemaal los. Carin was hiervoor al los gegaan met dansen.

“Iedereen heeft wat”:

Joost heeft ruzie met zijn douche. We hebben bij de douche een soort afwasteil, eerst moeten we deze bak vullen want de douche kan soms opeens stoppen dan hebben we geen water meer en dan kunnen we het water uit de teil gebruiken. Maar gelukkig blijkt gewoon genoeg water uit de douche komen en kunnen we die volle bak gewoon weggooien. Maar Joost dacht dat hij met zijn voeten in die teil moest gaan staan. Ook vond hij de douche erg koud, hij wist niet dat hij de boiler aan moest zetten met de schakelaar buiten bij de deur van de slaapkamer. 

Ik heb aardig spierpijn van het dansen gisterenavond. 

Carin slaapt weinig ivm de harde muziek uit de omgeving.

Denise vindt haar blauwe strepen broek net een pyjama broek. Maar ze heeft maar 1 spijkerbroek mee. Dus toch die maar even aangetrokken voor de foto’s. Daarnaast heeft ze een hagedis in de badkamer en Joost moest deze weghalen wat niet lukte, dus dan maar een handdoek onder de badkamerdeur en Denise slaapt weer heerlijk.

Weerbericht:

Veel beter weer dan gisteren en iets warmer. De zon scheen lekker tussen de wolken door en ergens in de verte hoorde we een onweer. 

Vandaag dragen we de witte Fortune blouse. 

Even langs bij Celebration Hope Center (de koffiefabriek) van pastor Fred waar we de nieuw aangelegde waterput (is 3,5 meter diep en hebben ze met de hand gegraven) bezochten op een pas aangekochte stuk land. Pastor Fred vertelde hoe in de zomer geen regen is en dat deze put dan de nieuwe koffieplanten water kan geven. Met een waterpomp komt het water bij deze planten. Is een mooi systeem met schuine daken, een ‘butterfly’ volgens Joost. Deze naam nam Pastor Fred gelijk over want de vergelijking is treffend. De koffieplanten moeten nog geplant worden op het land. Daarna bij pastor Fred in zijn hotel een bakkie koffie drinken. Eindelijk “eerst koffie”!! Is super lekker (mild roasted Robusta) en beter dan de koffie die we de afgelopen dagen gehad hadden. 

Na heerlijk koffie gaan we langs bij zoon van Betty Kamali, Steven. 

Steven is oudste zoon van Betty en toen hij 8 jaar oud was, is zijn vader overleden. Betty heeft 8 kinderen en is door de koffiestruiken in 2010 geholpen. Toen  Steven 20 jaar oud was, begon hij zelf als boer met koffiebonnen en passie vruchten (zorgt voor de schaduw van de koffiestruiken). We hebben passie vrucht geproefd, echt een heerlijke smaak.

Fortune heeft via de Foundation koffieplantjes en gereedschappen zoals een hakmes en een schep aan Steven gegeven om eigen boer te beginnen.

Daarna naar Betty’s huis gaan kijken en zij laat ons haar velden zien met koffiestruiken. De fotograaf Andrew maakte mooie foto’s van Ton en Betty en ons “Fortune collega’s”.

We hebben een leuk tochtje gewandeld. Dwars door koffiestruiken. Vind ik zo gaaf en ook een mooie uitzicht.

We reden langs het huis waar pastor Fred geboren is en waar nu nog zijn ouders wonen. Vroeger was het een klein lemen huisje en nu staat er een groot huis. 

En ook langs bij de boerderij van pastor Fred waar hij zijn eigen koffiestruiken heeft. Deze boerderij wordt ook gebruikt voor de opleiding van nieuwe boeren. 

Op het laatst, toen we bijna weggingen, ging Mark bidden (in het Nederlands) voor Pastor Fred. Mark heeft me later verteld wat hij gezegd heeft. Vind ik erg mooi. 

Bij het hotel van pastor Fred hebben we lekker geluncht. Het was laat in de middag dat we gegeten hebben (half3). 

Daarna in de koffiefabriek gekeken hoe ze de steentjes en ijzer van de koffiebonnen scheiden en daarna de koffie bonen op maat sorteren. In kantoor gaf Pastor Fred nog een presentatie van zijn toekomst dromen. Dit gaf nog enige discussie met Ton.

Pastor Fred legde ook nog de administratie uit: Koffieboer brengt zijn bonen, het wordt gesorteerd en gewogen. Aantal kg’s worden bij de juiste koffiebonenmaat genoteerd op een voucher (leveringsbewijs). Gelijk verschijnt het eindbedrag op de voucher voor de boer. Met deze voucher kan de boer zijn geld halen bij de bank. 

Dan eten we avondmaaltijd bij het hotel. Ik ga nagenieten met de foto’s van vandaag.

Ik ben slechthorend/doof, ik kan niet alles volgen en ze spreken het meeste in het Engels maar ik heb een geweldig groep. Mijn collega’s en Gerrit vertalen het voor me. Daar ben ik erg blij mee, met hun, en dat ik dit avontuur kan meemaken. Echt top !

Groetjes van Collinda